مقالات

Authors: Marzieh Alikhasi, Mahnaz Arshad, Hakime Siadat, Susan Rahimian
Journal of Dental Medicine-Tehran University of Medical Sciences, Vol.25(3), No., 2012,Page

چکیده:

زمينه و هدف: دستيابي به Passive fit در سوپرااستراكچرهاي متكي بر ايمپلنت يكي از رموز موفقيت درمان هاي ايمپلنت مي باشد. متغيرهاي مختلفي اين مسئله را تحت تاثير قرار مي دهند كه يكي از آنها تكنيك قالب گيري مي باشد. هدف از اين مطالعه ارزيابي سه بعدي قالب گيري مستقيم و غيرمستقيم از سطح اباتمنت مولتي يونيت در طرح درمان All-On-4 بود.
روش بررسي: در اين تحقيق يك ماگزيلاي آكريلي تهيه شد و 4 مدل فيكسچر برنمارك به روش All-On-4 در آن قرار داده شد. اباتمنت هاي مولتي يونيت بر روي فيكسچرها بسته شد و دو تري اختصاصي باز و بسته جهت قالب گيري هاي مستقيم و غيرمستقيم تهيه شد. 10 قالب به روش مستقيم و 10 قالب به روش غيرمستقيم با استفاده از ترانسفرهاي قالب گيري مربوطه تهيه شد. پس از تهيه كست ها موقعيت ايمپلنت ها در محورهاي X، Y، Z، θ و r با استفاده از دستگاه Coordinate Measuring Machine (CMM) با مدل اصلي مقايسه شد. اطلاعات به دست آمده با آناليز آماري T-test ارزيابي شد. 
يافته ها: نتايج نشان داد استفاده از تكنيك مستقيم به طور معني داري از دقت بالاتري نسبت به تكنيك غيرمستقيم برخوردار بود (001/0>P).
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه تفاوت معني داري از نظر جابجايي چرخشي Δθ و جابجايي خطي Δr در دو تكنيك قالب گيري مستقيم و غيرمستقيم نشان داد. همچنين تفاوت آماري معني داري در Δx، Δy، Δz ديده شد. براساس يافته هاي اين مطالعه تكنيك قالب گيري مستقيم از دقت بالاتري برخوردار است.